Kto może pracować bez zezwolenia w Polsce?

Zatrudniając pracownika spoza UE lub EOG, pracodawca musi uzyskać następujące dokumenty:

Zezwolenie na pracę;
Dokumenty do uzyskania wizy;
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy.

Obywatele Ukrainy, Białorusi, Gruzji, Armenii i Mołdawii mogą pracować na podstawie złożonego przez pracodawcę w urzędzie pracy wniosku o powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi, zezwalającego na pracę przez 24 miesiące bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę.

Cudzoziemiec może pracować na terytorium Polski, jeżeli:

Posiada status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej;
Udzielono mu ochrony uzupełniającej w Rzeczypospolitej Polskiej;
Posiada zezwolenie na pobyt stały w Rzeczypospolitej Polskiej;
Posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej w Rzeczypospolitej Polskiej;
Posiada zgodę na pobyt ze względów humanitarnych;
Posiada zgodę na pobyt tolerowany w Rzeczypospolitej Polskiej;
Korzysta z ochrony czasowej w Rzeczypospolitej Polskiej;
Posiada ważne zaświadczenie wydane na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
Jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
Jest obywatelem państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, nienależącego do Unii Europejskiej;
Jest obywatelem państwa niebędącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który może korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umowy zawartej przez to państwo ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi;
Jest obywatelem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, o którym mowa w «art. 10 ust. 1 lit. b i d Umowy Wystąpienia», lub członkiem jego rodziny, o którym mowa «w art. 10 ust. 1 lit. e i f» tej umowy;
Towarzyszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemcowi, o którym mowa w pkt 7-9 art. 87 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, obywatelem państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, nienależącego do Unii Europejskiej), jako członek rodziny w rozumieniu ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin;
Towarzyszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelowi polskiemu jako członek rodziny w rozumieniu «art. 2 pkt 4 lit. b» ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin;
Jest osobą, o której mowa w «art. 19 ust. 2 i 3» ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin;
Posiada zezwolenie na pobyt czasowy, o którym mowa w «art. 114 ust. 1 lub 1a» (tzw. jednolite zezwolenie na pobyt czasowy i pracę), «art. 126» (zezwolenie na pobyt czasowy w przypadku pełnienia funkcji w zarządzie osoby prawnej), «art. 127» (tzw. Niebieska Karta UE), «art. 139a ust. 1» (zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa), «art. 139o ust. 1» (zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa) lub «art. 142 ust. 3» (zezwolenie na wykonywanie pracy poprzez pełnienie funkcji w zarządzie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, którą cudzoziemiec utworzył lub której udziały lub akcje objął lub nabył, lub prowadzenie spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej przez komplementariusza, lub działanie w charakterze prokurenta) ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach - na warunkach określonych w tym zezwoleniu, chyba że przepisy prawa dopuszczają ich zmianę;
Przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa na warunkach określonych w art. «139n ust. 1» (zawiadomienie o zamiarze korzystania przez cudzoziemca z mobilności krótkoterminowej) ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
Przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej naukowca na warunkach określonych w «art. 156b ust. 1» (warunki dopuszczalności mobilności krótkoterminowej naukowca na terytorium RP) ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
Przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności studenta na warunkach określonych w «art. 149b ust. 1» (warunki dopuszczalności mobilności studenta na terytorium RP) z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
Posiada zezwolenie na pracę oraz przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
Na podstawie wizy, z wyjątkiem wizy wydanej w celu, o którym mowa w «art. 60 ust. 1 pkt 1 lub 22 «ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub na podstawie «art. 108 ust. 1 pkt 2» lub «art. 206 ust. 1 pkt 2» ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku był uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, z wyjątkiem zezwolenia udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w «art. 181 ust. 1» ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub na podstawie dokumentu, o którym mowa w «art. 61» ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, określającego status członka rodziny członka misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa obcego albo innej osoby zrównanej z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, pozostającego z tą osobą we wspólnocie domowej, jeżeli pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a państwem obcym lub organizacją międzynarodową zostały zawarte umowa lub porozumienie międzynarodowe w sprawie wykonywania działalności zarobkowej przez członków rodzin członków personelu misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych, lub na podstawie wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen, lub na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen, lub w ramach ruchu bezwizowego;
Przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie «art. 108 ust. 1» ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach oraz: bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w «art. 139a ust. 1 lub art. 139o ust. 1» ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, przebywał na tym terytorium na podstawie tego zezwolenia i kontynuuje wykonywanie pracy, do której był uprawniony na jego podstawie;

Zezwolenia na pracę nie wymagają także cudzoziemcy kierowani na terytorium Polski przez pracodawcę zagranicznego (jeżeli zachowują stałe miejsce zamieszkania za granicą) na okres nieprzekraczający trzech miesięcy w celu:

Montaż, konserwacja i naprawa dostarczonego sprzętu, konstrukcji, maszyn lub innego sprzętu, jeżeli pracodawca zagraniczny jest ich producentem;
Odbiór zamówionych urządzeń, maszyn, konstrukcji i innych urządzeń wyprodukowanych przez polskiego producenta;
Szkolenie pracowników polskiego pracodawcy – odbiorcy urządzeń, konstrukcji, maszyn lub innych urządzeń do ich obsługi lub użytkowania;
Montaż i demontaż stoisk targowych, ich konserwacja, jeśli wystawcą jest pracodawca zagraniczny, który je w tym celu wysyła.

Wykaz ten zawiera ogólne zasady dotyczące prawa do pracy bez zezwolenia oraz zwolnienia z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę dla niektórych kategorii i grup cudzoziemców.

INNE PYTANIA Z TEJ SEKCJI